Chomik Campbella
(Phodopus campbelli) to gatunek gryzonia z rodziny chomikowatych, wcześniej klasyfikowany jako podgatunek chomika dżungarskiego
Phodopus sungorus campbelli. Żyje na stepach i terenach półpustynnych. Piaskowy odcień jego futra zlewa się z otoczeniem. Ma podobnie jak chomik dżungarski czarną pręgę biegnącą wzdłuż grzbietu, nie posiada bocznych plam. W zimie odcień jego futra pozostaje niezmienny. Hodowcy wyhodowali także inne ubarwienia tych chomików. Chomik Campbella jest nazywany również chomikiem mandżurskim. Jest zaliczany do chomików karłowatych, czyli tych, których grzbiet przecina czarna pręga tak jak u chomików dżungarskich.
ODŻYWIANIE: W niewoli karmiony jest mieszankami zbóż, ziarnami słonecznika, orzechami, owocami, warzywami, oraz ziołami.
Oczywiście wszystkie chomiki można karmić karmą dla gryzoni.ROZMNAŻANIE: Potrafią rozmnażać się nawet przez cały rok. Na świat zwykle przychodzi od 1 do 12 małych chomików Campbella. Zaraz po urodzeniu młode chomiczki są całkowicie bezsilne i łyse, lecz mimo tego zarówno pazurki, jak i siekacze są już dobrze u nich rozwinięte. Młode odstawiane są przez matkę po 17 dniach od narodzin, a usamodzielniają się po upływie 23 dni. W gnieździe opiekę nad młodymi chomikami sprawuje samica, choć nie wykluczona jest początkowa pomoc ze strony samca. Samiczki dojrzałość płciową osiągają po upływie 48 dni, zaś samce znacznie szybciej – zaraz po 23 dniach.